Endometrioza to choroba, która dotyka kobiety w tzw. wieku rozrodczym, czyli od 15 do 45 roku życia. Szacuje się, że nawet 15% populacji kobiet zmaga się z różnymi objawami tej choroby.

Niebezpieczne jest to, że ciągle zbyt mało kobiet wie o tej chorobie i nie kojarzy jej objawów z jakimś poważnym stanem i nie zgłasza się w związku z tym do lekarza. Powikłania związane z endometriozą skutkują w dużej części niepłodnością i pojawieniem się nowotworów, które bywają śmiertelne.

Endometrioza to choroba błony śluzowej macicy poza macicą. Najczęściej wykrywa się ją, kiedy młoda kobieta nie może zajść w ciążę lub kiedy odczuwa duży ból w trakcie współżycia. W innych przypadkach początki endometriozy mylone są ze skutkami cyklu miesięcznego. Kiedy więc dziewczyna nie odwiedza regularnie ginekologa może u niej dojść do rozwinięcia się tej choroby. Najczęstsze objawy endometriozy to bóle miesiączkowe i owulacyjne, obfite miesiączki, ból przy oddawaniu moczu i stolca podczas miesiączki, drażliwość, bóle głowy.

Kiedy choroba zaczyna postępować pojawiają się kolejne symptomy. Rozrastające się błony zaczynają zagrażać innym organom, a najbardziej układowi moczowemu i pokarmowemu. Pojawić się mogą zaparcia lub biegunki z krwią, wzdęcia, wymioty i bóle przy wypróżnianiu. Natomiast objawy związane z zaatakowaniem układu moczowego to: krew w moczu, bóle w pachwinach, nadciśnienie. Endometrioza bardzo rzadko objawia się na skórze poprzez występowanie guzków i może ulokować się w układzie oddechowym objawiając się dusznościami i bólem w klatce piersiowej.

Co ważne endometrioza nie objawia się tak samo u wszystkich kobiet, dlatego łatwo ją przeoczyć opierając się tylko na objawach, a także pomylić ją z innymi chorobami, na które zapadają kobiety w wieku rozrodczym. Pomylić ją można z rakiem jajnika, ciążą pozamaciczną, nowotworami układu pokarmowego, zapaleniem wyrostka robaczkowego. Nawet długotrwały ból nogi i pleców może być jej objawem. Aby przekonać się, że to jednak endometrioza należy wykonać biopsję i laparoskopię. Łagodne formy leczy się farmakologicznie poprzez podawanie leków hormonalnych. W przypadkach poważniejszych należy wdrożyć leczenie operacyjne, w którym usuwa się torbiele, zrosty i ogniska choroby, jednak nierzadko kończy się to wszystko usunięciem macicy.