Jak podano w komunikacie, Komitet Sterujący Narodowej Grupy Robotniczej (KS NGR), jako docelowy wskaźnik referencyjny, mający zastąpić WIBOR, wybrał WIRF-. Jest to techniczna nazwa, która finalnie ma zostać ustalona w toku dalszych prac. Decyzja KS NGR pokryła się z przeważającą liczbą opinii wyrażonych w ramach dodatkowej tury konsultacji publicznych.

KS NGR, powołany w związku z reformą wskaźników referencyjnych, na posiedzeniach 21 listopada i 6 grudnia 2024 r. po przeprowadzeniu dyskusji podjął decyzję o wyborze propozycji indeksu o technicznej nazwie WIRF-, opierającego się na depozytach niezabezpieczonych instytucji kredytowych, bez uwzględniania dużych depozytów firmowych, jako docelowego wskaźnika referencyjnego stopy procentowej. Miałby on zastąpić wskaźnik referencyjny WIBOR. Administratorem najnowszego wskaźnika, zgodnie z Rozporządzeniem BMR, ma być spółka GPW Benchmark, która jest wpisana do rejestru Europejskiego Urzędu Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych.

Jednocześnie KS NGR widzi potrzebę prowadzenia dalszych prac nad rozwojem rynku transakcji warunkowych i mierzącym ten rynek potencjalnym indeksem typu WRR, tak aby w przyszłości mógł być on stosowany jako wskaźnik alternatywny dla WIRF-.

Kiedy i jak zostanie wdrożony WIRF-?

Następnym krokiem KS NGR będzie zaktualizowanie dotychczasowego harmonogramu działań mających docelowo zastąpienie WIBORu wskaźnikiem WIRF-. Ponadto w planach jest zweryfikowanie i zaktualizowanie dotychczasowych rekomendacji NGR, a szczególnie standardów stosowania nowego docelowego wskaźnika RFR (risk-free-rate) w nowych produktach: bankowych, leasingowych i faktoringowych oraz instrumentach finansowych, jak również standardów dobrowolnej konwersji dla portfeli legacy umów i instrumentów finansowych, w których stosowany jest WIBOR.

WIRF- – docelowy wskaźnik referencyjny stopy procentowej

W świetle rozporządzenia BMR docelowo WIRF- ma stać się kluczowym wskaźnikiem referencyjnym stopy procentowej, który będzie mógł być stosowany w umowach finansowych, np. umowach kredytu, instrumentach finansowych, np. papierach dłużnych lub instrumentach pochodnych, oraz przez fundusze inwestycyjne, jak np. w ustalaniu opłat za zarządzanie.

W ostatecznym podjęciu decyzji uwzględniono odpowiedzi uzyskane w ramach dodatkowej tury konsultacji. Ponadto rozważono łączną ocenę cech ilościowych i jakościowych poszczególnych propozycji indeksów, do których należały m.in. zmienność propozycji indeksu w czasie, oraz jego powiązanie ze zmianami stóp procentowych NBP i zmianami warunków rynkowych. Badano też potencjał propozycji indeksu do zastosowania w szerokim zakresie umów i instrumentów finansowych. Sprawdzono też zasób informacyjny związany z liczbą transakcji i ich wartością, jak również ryzyko nieustalenia docelowego indeksu w poszczególnych dniach. Ważna była też możliwość publikowania docelowego indeksu w terminie odpowiadającym potrzebom rynku finansowego, a mianowicie stworzenie krzywej terminowej.

WIRF- — zalety

Uczestnicy konsultacji w uzasadnieniu dla wysokich cen dla propozycji indeksu wymienili przede wszystkim homogeniczność zasobu transakcyjnego, relatywnie niską zmienność tej propozycji indeksu, oraz najwyższe w ich ocenie prawdopodobieństwo stworzenia rynku instrumentów pochodnych na taki docelowy indeks i wykreowania krzywej terminowej. Ponadto WIRF- cechuje się najniższym, ale wystarczającym zasobem transakcyjnym.