Zapalenie płuc, z języka łacińskiego – pneumonia, to jedna z poważniejszych i dość powszechnych chorób. Wynika ona ze stanu zapalnego miąższu płucnego. Największym zagrożeniem zapalenie płuc jest dla dzieci poniżej piątego roku życia.Statystki podają, że to właśnie na tę chorobę najczęściej umierają dzieci w tym przedziale wiekowym.

Klasyfikacji zapalenia płuc jest wiele, od bakteryjnych, przez wirusowe, aż po szpitalne. Jednakże w każdym pęcherzyki płucne, które wypełniono są powietrzem, na zdjęciu rentgenowskim mają naciek zapalny. Chorobę najczęściej wywołuje dwoinka. Ten drobnoustrój odpowiada za 70 procent zachorowań u osób nieprzebywających w szpitalu.

Ryzyko nabawienia się zapalenia płuc jest wyższe u niemowląt i osób po 65 roku życia. Również alkoholizm, niedożywienie oraz palenie papierosów mogą wpłynąć na możliwość zachorowania. Istnieje kilka czynników, które mogą przyczynić się do wstąpienia zapalenia płuc:

1. Po pierwsze dolegliwości immunologiczne jak cukrzyca lub zakażenie HIV.
2. Dalej wymienić należy uszkodzenie błon śluzowych i skóry, np. długotrwałe zapalenia oskrzeli.
3. Znacznie mogą mieć również inne choroby, m.in. układu oddechowego bądź nerek.

Typowe objawy zapalenia płuc to:

• osłabienie,
• bóle mięśni,
• ponad tygodniowa wysoka gorączka,
• dreszcze,
• kaszel,
• trudności z oddychaniem,
• ślady krwi w ślinie.

W trakcie badań lekarskich zauważany jest szmer oskrzelowy, a wyniki badań krwi wskazują podwyższone OB, CRP i leukocytozę oraz niekiedy niedokrwistość.

Leczenie zapalenia płuc opiera się na terapii antybiotykowej oraz dodatkowo podawane są środki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, wykrztuśne i przeciwkaszlowe, których zadaniem jest wyeliminowanie kłopotliwych objawów.

Przy silnym zapaleniu płuc oraz powikłaniach niezbędna jest hospitalizacja. Dotyczy to zwłaszcza dzieci i osób starszych, dla których konsekwencje choroby mogą zagrażać życiu. W szpitalu rejestrowane są wszystkie wskaźniki chorego. Pacjent przyjmować musi dużo silniejsze leki. Leczenie trwa około trzech tygodni.